Het Polderhuis in Amsterdam

Het schilderij van HJW heet volgens de Monografie ‘Het Polderhuis in Amsterdam’. Het gaat hier om het polderhuis aan de Stadhouderskade hoek Ruysdaelkade, opzij van het Rijksmuseum, tussen de schutsluis en de overhaal voor groenteschuiten aan het eind van de Boerenwetering bij de Buitensingel. Het terrein er omheen heet sinds 1999 Carel Willinkplantsoen.

 

In het Polderhuis vonden vergaderingen van het polderbestuur van de Binnendijkse Buitenvelderse polder plaats. Het polderhuis werd door de poldermeesters verhuurd. De huurder had zijn inkomsten uit inning van schutgelden en de ‘tapnering’. Rond 1900 was er een Café-Biljard waar men Van Vollenhoven Stout schonk, ‘hét bier voor oude vrouwen, kinderen, bloedarmoedigen, maaglijders, zwakken en kraamvrouwen’(https://verlorenbieren.nl/verloren-bieren-15-van-vollenhovens-stout/)

Het grote wiel was de overhaal of overtoom – zo te zien (qua omvang) voor groenteschuiten, die hier Amsterdam binnenkwamen. Daarmee konden ze vanuit de Boerenwetering naar de Buitensingel worden gesleept, zodat ze niet door de schutsluis (rechts op het schilderij) hoefden. Tijdwinst dus.

Op het schilderij zie je de schutsluis en niet de overhaal, dus staat het beeld haaks op de foto uit 1905.Vermoedelijk heeft Wolter aan de Hobbemakade gezeten, met het Rijksmuseum in de rug, vrijwel op hetzelfde punt vanwaar onderstaande foto van ca. 1920 is genomen, alleen heeft hij het café, links van het Polderhuis, weggelaten.

Bron: Stadsarchief Amsterdam, fotograaf onbekend

Bron: Collectie Stadsarchief Amsterdam, fotograaf onbekend

 

Op de foto is te zien dat het huisje rond 1920 al sterk verwaarloosd was en dat de kruislingse hekjes in de linker twee bogen van de veranda waren verwijderd, net als in het schilderij van Wolter. Vermoedelijk is dat dus rond die tijd geschilderd. Het Polderhuis, de sluis en het café werden in 1925 afgebroken om plaats te maken voor een rioolgemaal.

Bron: https://www.wikiwand.com/nl/Polderhuis_(Boerenwetering) 

Henk J. Wolter als wielrenner

2e van links bij de pijl Henk Wolter

Een goed bewaard geheim is dat Wolter op jonge leeftijd een niet onverdienstelijk wielrenner was. Een kostelijk verhaal hierover is vastgelegd in de Sociaal Economische geschiedenis van
de wielersport 185-1900 van Addy Schuurman, hier legt hij het volgende vast over Hendrik Jan (Henk)

Henk Wolter
De Amersfoorter H.J. Wolter jr. combineerde het bohémien bestaan van de kunstenaar met zijn afkomst uit een technisch-ambachtelijke familie. Hij was de zoon van H.J. Wolter, de grondlegger van Wolter en Dros.Het gezin Wolter vestigde zich in Amersfoort in 1885, waar de vader een fabriek voor verwarmingsapparaten begon. Daarnaast was hij vertegenwoordiger van de Utrechtsche Waterleiding Maatschappij in Amersfoort. Op meerdere wijzen een modern man die zijn tijd vooruit was. Als eerste in Amersfoort meldde hij zijn dochter aan bij het gymnasium, maar dat weigerde de inschrijving vanwege de vele oud-katholieke leerlingen, die zich door het vrouwelijk gezelschap zouden kunnen laten afleiden.
Henk volgde van 1886 tot 1893 de HBS. Daarna wilden zijn ouders, dat hij carrière zou maken in het leger. Hij schreef zich in voor een officiersopleiding in Haarlem, maar dat beviel hem niet en na korte tijd maakte hij de overstap naar Amsterdam waar hij een kunstenaarsopleiding voltooide. Henk Wolter werd lid van de ANWB in januari 1889 en debuteerde als wielrenner met een eerste prijs op 26 mei 1890 te Nijmegen. Hij werd bovendien derde in het kampioenschap van Nederland op de hoge bicycle over 5000 m. Wolter was één van de laatste grote renners op de velocipède. Nog in juli en augustus 1892 won hij in Scheveningen en in Arnhem wedstrijden op deze hoge tweewielers die toen snel uit de mode raakten.
Daarnaast kwam hij ook in wegwedstrijden uit. In deze wedstrijden bereed hij meestal een laag rijwiel.

 

Sponsoring van de stichting

Wij danken onze sponsoren, maar vooral de verkopers van de werken van Hendrik Jan Wolter die auteursrecht afdragen bij verkoop, aan de Stichting Pictoright. De auteursrechtenorganisatie voor visuele makers in Nederland. De auteursrechten gelden tot 70 jaar na de dood van de kunstenaar, dus tot 2022. Nu zal dus bij de verkoop van een werk van Wolter een percentage van de opbrengst bestemd zijn voor de erfgenamen, in dit geval de stichting.

Read More

Wolter als reizend kunstenaar

https://hjwolter.rkdmonographs.nl/wolter-als-reizend-kunstenaar

Hendrik Jan Wolter was een reizend kunstenaar. Niet alleen in Nederland maakte hij vele haven-, stads- en dorpsgezichten, maar ook in vele andere Europese landen. Zijn eerste reis naar Zuid-Engeland in 1909 luidde het begin in van een continue productie van schilderijen met buitenlandse onderwerpen. Tussen 1909 en 1914 reisde hij herhaaldelijk naar de Engelse kustplaatsen Polperro, St. Ives, Lynmouth en Whitby. Het water, de schepen, de stranden en de havens van deze vissersdorpen boden hem een onuitputtelijke bron van inspiratie.


De haven van Polperro, Cornwall, ca. 1923.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog beperkte Hendrik Jan Wolter zich noodgedwongen tot Zeeuwse kustplaatsen, zoals Tholen, Veere, en Zierikzee. Hoewel hij voor 1914 reeds geboeid was door het water en het leven in Zeeland, vond Wolter tijdens de oorlogsjaren op deze plekken, en in zijn woonplaats Amsterdam, zijn hoofdonderwerpen. De werken De haven en het raadhuis van Veere en Gezicht op Veere, uitgevoerd in lichte blauwtinten, zijn typerend voor deze periode. Na de oorlog keerde Wolter geregeld naar Engeland terug, waar de kust en de haven van St. Ives wederom onderwerp waren van zijn schilderijen.

Inventarisatie werk HJ Wolter voor RKD publicatie

De Stichting Vrienden van de schilder H.J. Wolter is vanaf september 2015 een onderzoek gestart om het geschilderde oeuvre van Hendrik Jan Wolter te inventariseren.

De Stichting heeft Justine Rinnooy Kan en Nelleke de Vries, beiden master student kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht, bereid gevonden om het nodige onderzoek te verrichten en een digitale publicatie voor te bereiden.

De eerste fase van het onderzoek bestond uit het verzamelen van beeldmateriaal van de werken van Wolter en het beschrijven en catalogiseren daarvan. Mede dank zij de medewerking van de Rijksdienst voor kunstdocumentatie (RKD) is het eerste deel van deze fase inmiddels met succes afgerond. Digitaal beeldmateriaal van ruim 200 werken van Wolter  is in kaart gebracht en beschreven. Het tweede deel van deze fase is gestart in februari 2017 en is intussen afgerond

De tweede fase van het project omvat het schrijven van essays over het oeuvre en de digitale publicatie van het beeldmateriaal, de beschrijvingen en de essays.